Prolog

– Witaj, mały ptaszku. 

Oddech młodej dziewczyny był ciężki i gardłowy, głos natomiast chrapliwy, a gardło obolałe od intensywnego krzyku. Jej przełyk zasechł, gdy biegła dobrą milę lub dwie, zanim została złapana na gorącym uczynku.

– Policja wciąż prowadzi dochodzenie w sprawie morderstwa w posiadłości rodziny Fostera oraz kontaktuje się z jej krewnymi po całej zaistniałej sytuacji. – Dziewczyna dobrze pamiętała wydarzenie, o którym mowa w telewizji. – Morderca, po raz kolejny, uważany jest za jednego z najbardziej poszukiwanych osób na tej planecie. – Nagle pokazano ujęcie oficera z surowym spojrzeniem. – Harry Stylesie, odnajdziemy cię.

Zabójca był anonimowy – znano jego imię, jednak nie wygląd – mimo to jest najbardziej sprowadzaną do winy osobą na ziemi.

Większość ludzi wierzyła, że dziewiętnastolatek stracił zmysły. Twierdziła, że trzeba zamknąć go w szpitalu psychiatrycznym, bo w końcu zabił niewinne rodziny tylko w jednym celu - by odnaleźć tę jedyną dziewczynę.

– Moja, – Harry pomyślał w gniewie, zaciskając szczękę. – Cała moja. Tylko moja. Nikt nie może jej mieć. Pozbyłbym się każdego z osobna, kto ośmieliłby się położyć choćby na niej palec. Znajdę ją. W taki czy inny sposób.

– Natasha ma mały diament na swoim ramieniu – Frankie wyjaśnił młodszej od siebie. – Dlatego się z nią ożeniłem.

Dziewczynka zmarszczyła brwi, wyraźnie i całkowicie sfrustrowana ze zmieszania.

– Dlaczego nie mogłeś wybrać dziewczyny, która ci się podoba? – kwestionowała.

 Bianca jest młodszą siostrą Frankie; ma jedynie sześć lat i nie chciała być niegrzeczna czy zachować się w inny zły sposób. Była jedynie ciekawa, dlaczego jej brat nie mógł wybrać kobiety swoich marzeń.

Frankie uśmiechnął się gorzko.

– Ten świat jest okrutny, Bianca. – Pochylił się do przodu i zgarnął kosmyk blond włosów z niebieskich oczu młodszej siostry. – To – zaczął, wskazując na jej delikatną skórę – jest znak smoka, należy do ciebie. Jest gdzieś chłopak, który ma taki sam, a twoim celem jest to, by wyjść za niego za mąż.

Bianca wydęła usta w obrzydzeniu.

-Eeuł – zagruchała.

Jej brat mrugnął powoli, posyłając dziewczynce lekki uśmiech.

Oczywiście okłamał swoją siostrę po raz kolejny; ten świat nie był tylko okrutny – był niesprawiedliwy. Dla kobiet. Urodzeni jako chłopcy mogą robić co do cholery chcą i nikt sobie nic z tego powodu nie robi. Mężczyźni nie tylko żenią się z tymi dziewczynami. A Frankie ma nadzieję, że jego siostra znajdzie sobie kogoś, kto będzie ją dobrze traktować, podczas gdy inni wykorzystują swoje kobiety seksualnie i brutalnie. Frankie był dobry dla swojej żony i traktował ją z szacunkiem. Wariował na myśl tego, który miał skończyć z jego siostrą.

Bianca przełknęła ślinę, obserwując, jak zabójca udaje się w jej stronę. To był on; Harry Styles – ten, którego bali się wszyscy. Natomiast nikt nie wiedział, jak ten człowiek z zimnym sercem wyglądał, z oczywistym wyjątkiem jego rodziców, którzy od dawna nie żyli.

Odkryła, że jest przystojny – niemal nieziemsko – kiedy jego twarz wyłoniła się z mroku. Uwięziona w zimnym pomieszczeniu, przywiązana do krzesła, z chłopakiem naprzeciwko siebie, którego ciało zdobiła liczna ilość tatuaży i piercingu.

Tatuaże były nielegalne; zabronione. Nikt nie mógł zmienić tatuażu, z którym się urodził, więc w tym przypadku policja nie wiedziałaby czy tatuaż jest prawdziwy czy też podrobiony. Niektórzy w ten sposób próbowali zmienić dziewczyny. Harry`ego to nie obchodziło. Był kryminalistą.

Bianca w strachu spojrzała na jego ciało, zastanawiając się, który miał od urodzenia. Wszystko czego pragnęła, to spokojnej i szybkiej śmierci.

Wiesz, Harry wcale nie był szalony.

– Kiedy ją znajdę – głos Harry`ego zaniknął w ciszy, gdy przybierał na twarz uśmieszek. Potrząsnął głową i przesunął językiem po różowych ustach, pozostawiając na nich wilgotne ślady. – Ona będzie cała moja. Muszę ją znaleźć, Zayn.

Kumpel Harry`ego pokiwał twierdząco głową. Rozumiał, jaki był Harry, jeśli chodziło o jego zaginioną dziewczynę; zbyt zdeterminowany. Każdy się boi; każdy kto znajdzie się przy nim – przy największym zabójcy. Nikt nie wie, jaki tatuaż ma Harry. Trzeba czekać i mieć nadzieję, że to wszystko jest tylko pomyłką.

Harry miał tylko taki sposób; zbyt zaborczy.

-Moja.