Rozdział 15.

    – Jesteś pewna, że wszystko okej? 

     Louisa ręce spoczywały na moich ramionach, kiedy spojrzał na mnie opiekuńczym spojrzeniem oczy wędrowały tam i z powrotem, jednocześnie widząc moje opuchnięte wargi i bezwładne, słabe ciało. 

     Skinęłam głową, pociągając nosem. – Tak myślę – wzruszyłam ramionami, drżąc. Noc była trochę zimna, a ja stałam w samych szortach i rozerwanej koszulce. 

     Louis zacisnął usta posyłając mi surowe spojrzenie. – Byłoby lepiej, gdybyś została dziś wieczorem w moim mieszkaniu – uśmiechnął się lekko. – Możesz zostać z Eleanor. 

     Zmusiłam moje usta do wygięcia w górę jak tylko zdołałam, po czym przeniosłam wzrok na ziemię. 

    – Tutaj. – Niebieskooki chłopak przerwał ciszę, kładąc rękę na moich plecach. Podskoczyłam trochę, przypominając sobie o dotyku Harry’ego , ale Louis tego nie zauważył. – Zostań w samochodzie. Muszę coś wziąć ze środka. 

     Moje oczy zrobiły się nieco szerokie, patrząc na Louisa gotowe go ostrzec, ale przerwał mi ze śmiechem. – Harry zna mnie przez długi czas. Nie zapomni mnie, nawet jeśli jest pijany. 

     Skinęłam głową, nie będąc w stanie przetwarzać jego słów. Mam nadzieje, że będzie z nim w porządku. 

     Cóż myślę, że bez problemu mogę powiedzieć, że widziałam znacznie gorszego chłopaka w Louisie; jak porwał moją najlepszą przyjaciółkę, byłam przekonana że on ją zamorduje, czy coś. Przypuszczam, że zachowuje się o wiele lepie niż Harry. 

Louis’ P.O.V

     Ostrzeżenie, pijany Harry. Zakradałem się przez drzwi jego domu. 

     Walenie pięściami w drzwi, ustały. Zastanawiam się, co Evelyn mu zrobiła? Zamknęła go? No chyba tak. Ona musi być bardzo sprytna, że udało jej się osiągnąć takie niemożliwe zadanie. Ojej, to jest zabawne. 

     Kiedy Harry jest pijany, ma tendencje do bycia…niebezpiecznym, brutalnym. Za każdym razem, kiedy nie jest trzeźwy przynosi do domu panienki - niewinne lub nie - i ma swój sposób na nie, zanim pozbawi ich bijącego serca, po złamaniu. Zabił już około stu,  włączając te które morduje dla przyjemności.   

     Słowo, które najlepiej opisuje Harry’ego - był sadystą. Zachowuje się jak gówno, jeśli rani kolejną dziewczynę podczas seksu. On po prostu czerpie rozkosz i ma w dupie dziewczyny, które niedbale porzuca. 

     Wszyscy to robiliśmy. Dopóki nie znaleźliśmy szczęśliwych dziewczyn. 

     Jak dotąd Zayn ma Perrie; który jest punkiem i buntownikiem. Ja mam Eleanor, a Harry zdobywa kogoś, kto może go znienawidzić. Liam i Niall wciąż szukają swoich dziewczyn. 

     Chodząc po salonie, znalazłem mój telefon. To tam go zostawiłem; na stoliku do kawy. 

     Ale inną rzeczą, która wpadła mi w oko był pistolet, który leżał swobodnie na ziemi. 

    – Jezu Chryste – jęknąłem, patrząc na pistolet z szeroko otwartymi oczami. 

     A to sukinsyn. 

     Pokręciłem głową, marszcząc brwi. Włożyłem telefon do tylnej kieszeni. Rzuciłem wzrok na drzwi, chwytając klucz, który włożyłem do zamka.  

     Harry musiał zemdleć. Dzieje się to, kiedy jest zmęczony czy pijany. 

     Cóż, to zwykle dlatego, że pracuje zbyt ciężko z tamtymi dziewczynami…ale robi to, jak tylko chcesz. 

     Pobiegłem do samochodu po zablokowaniu drzwi Harry’ego. Nigdzie nie wyjdzie w najbliższym czasie. 

~*~

 

    – Co się stało? – zapytałem wprost, trzymając wzrok na drodze. Evelyn westchnęła, przebierając kciukami. Nie obchodziło mnie to, że zadaję zbyt wiele pytań; Muszę wiedzieć co się stało.

    – On po prostu przyszedł z kimś – wyjąkała, potrząsając głową. – A potem… godzinę później, słyszałam strzał, więc ja… – urwała przerażona. – Musiałam uciec od niego. – Evelyn wytchnęła, dzieląc szybie spojrzenie ze mną.

    – Co masz na myśli uciec? – zmarszczyłem brwi, obracając wzrok na drogę.  

     Westchnęła ponownie.  – Harry był w 'moim' pokoju. W tym, w którym się zatrzymałam – wzruszyła ramionami.  – Tak więc nie mogłam tam pójść, a nie chciałam iść na górę przez głupie powody; no wiesz, bo pokój Harry'ego tam jest i myślałam, że pójdzie tam spać. 

    –  Skończyło się na tym, że usłyszał jak coś strzaskałam i znalazł mnie, a potem dosłownie wskazał pistoletem na mnie – zadrżała, prawdopodobnie przypominając sobie pistolet skierowany na nią. Evelyn przygryzła wargi.

    – I on myślał, że jesteś…

    – Inną dziewczynę, którą przyniósł do domu.

     Starałem się ukryć moje rozszerzające oczy. Zacisnąłem mocniej ręce na kierownicy. Odchrząknąłem niezręcznie. – Czy on… no wiesz…

    – Nie – Evelyn zakrztusiła się, krzyżując ręce na swojej klatce piersiowej, aby się ogrzać, więc powoli włączyłem ogrzewanie. – Nie do końca.

    – Nie musisz się zmuszać jeśli nie chcesz mi o tym mówić, wiesz o tym prawda? – uśmiechnąłem się jako próba by zrobiła to samo, ale zamiast tego pociągnęła nosem.

    – Jest w porządku. Nic się nie stało.

     Praktycznie byłem w stanie usłyszeć bicie jej serca. Skłamała, ale nie chciałam żeby mówiła dalej. Moje myśli o naciskaniu pytaniami, zniknęły.

    – Dobrze, że jesteś teraz bezpieczna, przepraszam że Cię tam zostawiłam. Byłem trochę omamiony – uśmiechnąłem się ciepło, a ona wreszcie odpowiedziała tym samym jakby wszystko było w porządku. Ale nie było.

    – No to jesteśmy – zgasiłem silnik, po czym zeskoczyłem z samochodu pomagając Evelyn zrobić to samo.  

     Jak tylko otworzyłem frontowe drzwi, zobaczyłem Eleanor, która siedziała na kanapie nic nie robiąc. Kiedy usłyszała zgrzyt drzwi, rzuciła głową w moją stronę, jej oczy płonęły. Jednak, kiedy zobaczyła Evelyn stojącą za mną, jej szczęka opadła. Zaskoczyła z kanapy i rzuciła się w naszym kierunku.

~*~

      Gdy Eleanor zobaczyła, jak bardzo Evelyn jest przygnębiona, natychmiast zasypała mnóstwem pytań, nawet nie dając czasu, aby odpowiedziała, dopóki Louis jej nie zatrzymał. Mówiąc jej, że to drażliwy temat. 

     Z ciężkim i zmartwionym sercem, Eleanor odpuściła, jednak ciągle obrzucała ją zmartwionymi spojrzeniami. Evelyn odpowiadała jej na to delikatnym uśmiechem, takim na pół-gwiazdka.

     Kiedy nadeszła pora spania, Evelyn trudno było nawet zamknąć oczy. Myśli biegały po jej umyśle. 

     Dlaczego Harry jest taki trudny? Przypomniała sobie, że był pijany, ale to nie pomagało przez jedną myśl "Jak można zapomnieć swojego partnera tylko dlatego, że jest się pod wpływem alkoholu?" Mimo że, nie zdawała sobie z tego sprawy - ale jeśli tak, nigdy by się do tego nie przyznała - to lekko ją boli. 


     Po długim rozmyślaniu i wierceniu się przez całą godzinę, Evelyn zapadła w głęboki sen, nie wiedząc o tym. 

Harry’ P.O.V

     Tak szybko jak się obudziłem, przewróciłem się na klatkę piersiową by sięgnąć po telefon i sprawdzić godzinę. Ale natychmiast się zatrzymałem, gdy ból przeszył moją szyję.

     Jęknąłem, po czym opadłem z powrotem na łóżko. Przypomniałem sobie o kacu.

     Cholera.

     Zmusiłem się, aby wstać. Kiedy to zrobiłem, pokój na chwilę pociemniał, a moje nogi zdrętwiały. Poczułem mrowienie na ręce, gdyż całą noc na niej spałem. Na chwilę straciłem słuch w jednym uchu, zastąpiło go wkurzające pikanie.

     Z irytacją, ruszyłem w kierunku drzwi, gotowy wziąć prysznic. Byłem zbyt głodny i potrzebowałem pozbyć się bólu w moim ciele. Już wiem co się stało poprzedniej nocy (Przynieś łatwy cel do domu), chociaż nie pamiętam jakiegokolwiek innego gówna. Boze. Harry. Jeśli nie byłbyś taki na kacu, może pamiętałbyś tamten…słodki seks ostatniej nocy. Cholera.

     Choć, nawet lepiej, że to zrobiłem, niż gdybym posunął się za daleko z Evelyn.

     Mam nadzieję, że nie weszła mi w drogę i z w tym pijanym stanie nie zabiłem jej, ani nic.
Otrząsając się, ruszyłem powoli w stronę drzwi. Położyłem rękę na klamce, nacisnąłem ją i usłyszałem jakieś dziwne kliknięcie, sygnalizujące, że drzwi są zamknięte na klucz.

     Zamknięte.

     Krzywiąc się, spróbowałem ponownie, ale drzwi ani drgnęły.

     Kto do cholery, zamknąłby mnie w moim własnym pokoju?

     Evelyn? Czy to ona?

     Jestem absolutnie zmieszany.

    – Evelyn? – zawołałem, mój głos był bardziej zachrypły niż zazwyczaj. Zakasłałem i spróbowałem znowu otworzyć drzwi. 

     Nie brałem wczoraj do klubu telefonu, co oznaczało, że musi gdzieś tu być. Po kilku sekundach szukania, znalazłem go na stoliku nocnym, szybko wybrałem numer Louisa, gdy nagle wróciły do mnie wspomnienia ostatniej nocy.

     Nie pamiętałem zbyt dużo, ale przypomniałem sobie, że prosiłem Louisa o przysługę; aby pilnował Evelyn.

     Piłem w klubie i powoli robiłem się pijany, gdy znalazłem tę młodą dziewczynę i pomyślałem, aby ją zabrać do domu. Nie pamiętałem wiele. Cholera.

     Teoretycznie nikogo nie zdradziłem. Evelyn i ja nawet ze sobą nie byliśmy – zaśmiałem się na samą myśl – a ona nawet nie jest mną zainteresowana. Była tylko moją zabawką, nie dziewczyną.
I to jest to, co zrobię. Pierdolić to, co o mnie myśli. Ten świat jest światem mężczyzn. Może jej nie kupiłem, ale nadal należy do mnie. 

     Moja lalka.

     Kto powiedział, że nigdy jej nie przelecę? Zrobię to, kiedy będzie gotowa.


     Jakkolwiek, przypomniało mi się, że widziałem Evelyn. Tak, pamiętam to. Jednak nie pamiętam, abym jej  coś robił... Mam nadzieję, że tak właśnie było.  

jeśli przeczytałeś/aś zostaw komentarz :)

__________________________________________
Witam ! No więc kolejny rozdział już za nami! Co sądzicie? Harry nawet się nie przejął tym co zrobił, bo w sumie tego nie pamięta ught, Styles ogar.. Szkoda mi strasznie Evelyn, przynajmniej Louis jakoś załagodził ten stres, uff. Jestem ciekawa co wydarzy się dalej, jak myślicie? +
Mam dla was ciekawą wiadomość, mianowicie może jeszcze w tym tygodniu wygląd bloga zmieni się dosadnie! Ten no niestety nie spełnia moich oczekiwań, a jeśli ma was tu być coraz więcej to nie samo ff ma zachwycać, a wygląd także. Szablon nie dość, że będzie idealny to jeszcze przejrzysty i wykonany najlepiej jak się da. Oby wam się spodobał :)
+
Obserwujcie Twittery głownych bohaterów Evelyn @EvelynBaleFF oraz Harry'ego @HazzRedemption

→ ∞ ←

 Macie do mnie jakieś pytania? Zapraszam na REDEMPTION ASK > PRZEJDŹ! 

ZAPRASZAM RÓWNIEŻ NA MOJE NOWE TŁUMACZENIE FF O HARRYM
" Ona zawsze była nieśmiałą dziewczyną, której nikt nie zauważał, ale gdy przyciągnie uwagę Harry'ego wszystko inne już nie będzie takie samo? "   >>>>> Camouflage 

Jeśli chcesz być informowana/y o rozdziałach wpisz się do zakładki 'Informowani' >>> KLIK